Voordat we in de auto stappen naar onze volgende bestemming Ruaha National Park, gaan we eerst nog uitgebreid op de foto met een van Fran’s “brothers”. Speciaal voor deze gelegenheid bezoekt hij ons hotel en is Fransisca dankbaar dat zij de “Mzungu’s” heeft meegebracht. Het blijft bijzonder..
Op weg naar Ruaha National Park bezoeken we Kisomasi farm. Een actieve farm, waar de huisjes zijn opgesteld als een Afrikaans dorp. Leuk, maar ik ben niet razend enthousiast. Met name de ligging. De nationale parken Ruaha en Kitulo liggen te ver weg. We rijden verder en bereiken rond lunch Hill Top lodge. Deze lodge ligt net buiten Ruaha National Park, op 15 minuten rijden. De verhoogde ligging met uitzicht over het park is prachtig. De kamers zijn redelijk gedateerd maar worden binnen 2 jaar gerenoveerd. We worden getrakteerd op een heerlijke warme lunch van wortel/rijst met een compote van aubergine, paprika en courgette en verschillende salades. Vanaf het verhoogde terras waar we de lunch gebruiken hebben we een weids uitzicht over Ruaha NP. Wat me opvalt is het extreem droge landschap met de vele Baobab bomen. Een beetje water zal de natuur hier erg goed doen.
Na de lunch vertrekken we voor onze reis naar Nomad Kigelia. Omdat 99% van de toeristen per vliegtuigje deze bestemming bezoekt, is er weinig goede bewegwijzering in het park te vinden. We dwalen (te) lang rond. De zon gaat onder en het wordt langzaam donker. De rust van de mooie zonsondergang staat in contrast met de onrust/lichte stress in de auto. Zo blijkt opnieuw dat zelfs 3 reisagenten en 1 gespecialiseerde Tanzaniaanse chauffeur/gids de weg niet kunnen vinden, laat staan dat selfdrive voor klanten een optie is.
Uiteindelijk weet een medewerker van Nomad Kigelia Ruaha camp ons te vinden en begeleid ons naar het kamp, dicht verscholen in de bush en direct gelegen aan de Ruaha rivier. We worden hartelijk ontvangen door alle kamp leden. Ik kijk om me heen en ben direct verliefd op dit kamp. De mess tent (waar de maaltijden worden gebruikt) ligt direct aan de Ruaha rivier. Het is inmiddels donker, er brandt een knisperend kampvuur en aan de rivierbedding staat een prachtige tafel gedekt. Een vonkelende sterrenhemel en olielampjes zorgen voor een romantische sfeer. Eerst worden we in een lekkere loungebank gesetteld met een heerlijke gintonic. Manager Ken babbelt lekker en vergezelt ons tijdens het diner aan het kleine strand van de rivierbedding. We zijn de enige gasten in het kamp en dineren op zo’n mooie plek voelt ontzettend speciaal. En dan heb ik het nog niet over de kwaliteit van het eten, heerlijk! Nog een laatste gintonic en dan is het tijd om naar bed te gaan. Omdat we de enige gasten zijn, stelt Ken ons de keuze: met z’n 3en in een grote familietent of ieder apart in een eigen tent. Na de verhalen van de kampmanager dat er leeuwen en olifanten rond kunnen lopen, is het voor onze Tanzaniaanse Fransisca een “no go” om alleen te slapen. Samen delen we de stijlvolle tent. ’s Avonds nog even onder de buitendouche (heerlijk met de sterren boven je) was voor Fran al een enorme uitdaging. En dat voor een real African womanJ. Morgenochtend vroeg op, want dan begin ik samen met Martina aan een walking safari. Onder leiding van 2 armed rangers maken we een wandeling door het park. Ietwat onrustig val ik in slaap. Welke dieren zullen we tegen komen en hoe kwetsbaar ben je te voet…
Met meer dan 20 jaar ervaring in de reisbranche, heb ik veel verre en bijzondere landen bezocht.