Om 05:30 uur gaat de wekker. Zoals in alle Nomad camps, staat er koffie en thee voor ons klaar. En dat kunnen we wel gebruiken om goed wakker na een onrustige nacht. Deze nacht hoorden we een dier rond onze tent lopen en het overgebleven water uit de buitendouche drinken. Uit de footprints maakt de kampmanager op dat dit een leeuw moet zijn geweest.
Als de zon langzaam begint op te komen vertrekken we het eerste stuk met de auto. Na 10 minuten rijden beginnen we aan ons wandel avontuur. We worden voorgesteld aan onze gids en twee gewapende rangers. We krijgen een korte briefing What to do maar vooral Not to do.. En dat is rennen! Freeze betekent absoluut geen stap verder en onze gids benadrukt dat we altijd in 1 lijn en in vaste volgorde moeten lopen. 1 armed ranger voorop, gevolgd door de gids, dan ik, Martina en de tweede armed ranger sluit de rij. Ik ben gezond gespannen maar ook erg nieuwsgierig. Je bent te voet ontzettend kwetsbaar maar tegelijkertijd voel ik me in dit gezelschap veilig. De wandeling begint rustig. Onderweg laat de gids ons zien welke uitwerpselen van welk dier is. Zo komen we een hoop opmerkelijk witte (in de vorm van) hondendrollen tegen. Deze blijken van een hyena te zijn. Door het eten van de overgebleven botten van een karkas krijg je de witte (calcium) kleur.
De olifanten drollen die we later vinden, zijn zo vers dat de olifant wel in de buurt moet zijn. Aan de manier waarop deze olifant recht boven deze uitwerpselen heeft geplast, kan de gids opmaken dat het om een male elephant gaat. En inderdaad in de verte zien we deze bul lopen, helemaal alleen. De gids legt uit dat een solitaire bul agressiever is dan in een groep. Het zicht van een olifant is slecht, maar het reukvermogen des te beter. Als blijkt dat de wind onze kant opstaat, besluiten we een andere weg te nemen. Pfff.. dat was best spannend. We lopen verder en zien een giraffe die ons nieuwsgierig van een afstand staat te bekijken. Impala’s rennen voorbij.
Ik merk dat ik na een tijdje de spanning minder wordt en ik geniet volop van een prachtige ochtendwandeling door de natuur. Na 2 ½ uur staat er een heerlijk bush ontbijt voor ons klaar met sandwiches, scrumbled eggs, bacon, cereals en vers fruit. Wat een mooi begin van deze dag!
Blij met deze mooie ervaring rijden we terug naar het kamp. We bekijken we nog een paar tenten en nemen afscheid van de staf. Nomad again it was fantastic! We rijden door naar Mwagusi Safari Camp voor een site inspection. De Finse camp manager leidt ons rond. Vanuit de schommelstoel voor je tent heb je een mooi uitzicht op Mwagusi Sand river. Het liefst blijf ik hier even zitten. Maar we moeten verder en maken een gamedrive door het gebied en bezoeken de rangers post, die ons een plot (stuk land) laat zien als mogelijke investering. Het is een prachtig stuk land, rondom kopjes en direct aan de Ruaha river. Vanaf het verhoogde platform kijk je uit op little Serengeti. Iets voor Fransisca om serieus over na te denken. Te laat rijden we verder naar Ruaha River lodge, ons overnachtingsadres. Met veel moeite bereiken we uiteindelijk in het donker onze lodge voor de komende 2 nachten. We kunnen direct aanschuiven voor het diner. Vanaf onze tafel zien we een kampvuur branden en horen we de hippo’s in het water. Waar we nu exact zijn beland zullen we morgen bij daglicht ervaren…
Met meer dan 20 jaar ervaring in de reisbranche, heb ik veel verre en bijzondere landen bezocht.